een paar fotootjes

hallo
Nog een update , het is al weer een eindje geleden.

hierboven een fotootje van het kajakken tegen de golven in, de zee was altijd sterker. Resultaat, ik was compleet doorweekt na een paar minuten...
Wel super tof!

Zaterdag avond, terug bij Peter en Angela thuis, moeten er trampolines en camera's uitgetest worden, dan krijg je dit als resultaat.

Op zondag gaan ze zeilen, ze nemen ook hun kayak mee.
Ik probeer een andere zee kayak deze keer, ook weer tof.

Peter maakt boten allerhande, zeilboten, motor boten, env.
Hij had dus een zeilboot voor hen zelf gemaakt, ze gingen er meestal mee zeilen op donderdag en zondag. Ik had dus het geluk om mee te mogen met hun zeilboot. prachtig zicht, het water is echt zo blauw als je op postkaartjes ziet.

Op dinsdag begin ik aan de Abel Tasman Coastal track, de hele lengte is 51km waarvan in er in 3 dagen 40km gedaan heb.

Het is een prachtige tocht, je zou elke baai zo op een postkaartje kunnnen zien, prachtig blauw water en gaud gele zandstranden.er stonden nog net geen palmbomen...

Het pad veranderd de hele tijd, soms loop je echt op het strand en dan het volgende moment terug in een bos.

Een paar minuten voor ik aankom in watering cove (de camping plek, niets te maken met een grot), kruisen en bende wilde zwijntjes mijn pad, heel erg koddig en de moeder was niet te zien, vreemd.


's Avonds op de camping, als je het al een camping kan noemen,  er waren 10 plaatsjes voor een tent, een compost toilet en een kraantje voor water waarvan ze aanraden dat je het nog eerst kookt voor je het gebruikt.
Op deze foto, mijn avond eten, pasta met worteltjes en ham, mmm, niet mijn tentje op de achtergrond, wel dat van een koppel duitsers.

De 'camping' had wel een prachtig zicht, zeker als de zon net onder ging.

Deze foto is dan weer van de volgende morgen, Ik was nog maar net wakker maar de zon was er al, het zou weer een prachtige dag worden.

Nog wat meer zonsopgang...

langs het pad paseren we dit prachtige riviertje, het ideale moment voor een frisse duik (ijskoud met andere woorden). let ook op het weeral prachtige helder blauwe water.

's Avonds kom iik redelijk laat aan in Tonga Quary, een camping met gelijkaardige standaarden als de vorige. Er waren nog 2 andere tentjes en ze gingen ook dezelfde richting uit, naar totranui, dat was voor mij ook het ende van de tocht.

Ik had de laagwatertijden niet bekeken voor ik vertrok, ik had al op twee plaatsen een langere weg moeten nemen omdat het laagwater pad vol water stond. Maar, bij de laatste laagwater crossing, was er geen pad rond. het was laagwater om 20 na 7 's morgens, je kon oversteken, 2 uur voor en na laag water, het was alleen nog een wandeltocht van 3 uur voor je deze 'crossing' bereikte.

Met andere woorden, Ik was mijn tent en zo aan het inpakken in het pikkedonker en zelfs toen ik begon met wandelen rond 6u20, was het nog donker, je kon nog net zoveel sterren zien als toen ik ging gaan slapen.

Gelukkig had ik een goeie koplamp, dit is alles dat ik kon zien, niet echt veel els je nog met een zware rugzak rondloopt.

Een half uur later begon er wat meer licht te komen, als het pad dan weer even langs het strand loopt krijg je een fantastisch zicht.

Dit is hoe het 'pad' er uit zag bij laag water, modder en zand met scherpe schelpen. je moest ook dooor een riviertje , kniediep ongeveer. een hele opluchting al je dan aan de andere kant aankomt.

vanaf die crossing is het nog maar een paar uur wandelen naar Totoranui. Het is wel een opluchting als ik er dan aankom, rond de middag. Ik haal nog snel mijn kookpotjes uit en maak mezelf wat instant noedels, k had geen zin in weer crackers...

Om 2 u 's middags, komt er een boot die me terugbrengt naar Marahau, het beginpunt van de track. Toevallig zaten de Duitsers en Zwitsers die op de camping stonden, ook op dezelfde boot.


Het is bizar als je denkt dat het maar anderhalf uur in de boot is maar dat het wel drie dagen duurt om zo ver te wandelen.

Na de tocht kwam angela me weer ophalen, we gingen nog even langs het strand maar ik had vooral behoeft aan een douche... en even goed uitrusten

In nelson,  de dag erna doe ik de wandeling naar het centrum van Nieuw Zeeland,  ongeveer het midden in Noord-Zuid en Oost-West richting, je had er een prachtig zicht over nelson en de zee.

Ik help Angela om kaas te maken, heerlijke mozzarella, met verse tomaatjes en basilicum...

Andrew had een quadrikopter gebouwd, klinkt heel simpel maar het is complexer dan het lijkt.

Dit is in de haven van Nelson, wolken maken de lucht toch altijd zoveel interissanter.

De bus gaat langs punakaiki, bekend om de fameuze pannenkoeken rotsen.

Na een lange busrit dan eindelijk in hokitika aangekomen, grote golven, mooi weer en even uitrusten. Met nog altijd mooi weer.